Ori (zm. w grudniu 2994 roku Trzeciej Ery[1]) – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Pojawia się w powieści pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem. Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni. Pewne informacje na jego temat można znaleźć w Dodatkach do trzeciego tomu powieści. 

Jego imię jest słowem z języka staronordyckiego (ori – rozwścieczony). Jest to imię jednego z karłów wymienianych w Völuspie, jednej z pieśni zawartych w Eddzie poetyckiej.

Był krasnoludem z rodu Durina. Mieszkał przez długi czas w Ered Luin. Uczestniczył w wyprawie Thorina II Dębowej Tarczy do Ereboru. Poznał wtedy Bilba Bagginsa. Walczył w Bitwie Pięciu Armii. Wśród krasnoludów w odnowionym Królestwie po Górą zajmował zapewne wysoką pozycję. W 2989 roku wyruszył wraz z Balinem i jego towarzyszami do Morii. Poległ zabity przez orków, jako jeden z ostatnich członków krasnoludzkiej kolonii, broniących do końca Sali Mazarbul.

Większość zapisków z Księgi Mazarbul jest właśnie autorstwa Oriego.